JEROEN VRIJSEN: ETHEREAL DYNAMICS

OPENING: SATURDAY 16 MAY 16.00 - 19.00
Exhibition runs until 06 June 2015


The Suzanne Biederberg Gallery is pleased to invite you to view the intriguing recent paintings by Jeroen Vrijsen (1975, Valkenswaard, the Netherlands). His exhibtion "Ethereal Dynamics" will be opened by Huib van Haren, who wrote the following introduction:

"When I first met Jeroen Vrijsen in his studio over a year ago I was immediately impressed by his work. Apart from the huge quantity, there was also great diversity -- large dark canvases with dramatic images, smaller extremely transparent works on both paper and canvas -- all painted in a seemingly nonchalant way that betrayed his craftsmanship. He applies a sure-fire self-assurance and a faultless precision to register on canvas the image he has in mind. What immediately attracted me to his work was that each time I looked again, it seemed as if something had been altered.

My impression of his work was later confirmed by an expert, when I read an article by the art historian Drs. L. Schreuder over another exhibiton by Vrijsen, in which she describes having a similar experience: 'the content of the work fascinated me immeasurably; the humour, the cynicism, the idealism, but I was not yet ready to hang one in my home. He had to laugh at this. Yet shortly thereafter I bought my first work from him, a painting of a ladder, at least that is what I call it, and from that moment on I was sold. I learnt to read his handwriting and experience its power. Every time I looked I saw something new. For me this is an essential quality in swaying me to buy an artwork.'

It seems as if Vrijsen paints only the impression he retains from his environment, and is more excited by what a fleeting glimpse impresses on him than what actually happens. This creates a fascinating new reality which is different for each viewer, and Vrijsen welcomes every interpretation."


Nederlands:

Huib van Haren opent de tentoonstelling en heeft de volgende geschreven:

Toen ik Jeroen Vrijsen, via een gemeenschappelijke vriend, leerde kennen bij een bezoek aan zijn atelier, nu ruim een jaar geleden, was ik direct diep onder de indruk van zijn werk. Afgezien van de enorme veelheid was daar ook de verscheidenheid. Grote donkere doeken met dramatische voorstellingen, kleinere buitengewoon transparante werken, een enorme hoeveelheid kleiner werk, zowel op doek als op papier, en afkomstig uit verschillende periodes van zijn carrière. Geschilderd op een manier die aan achteloosheid doet denken maar in werkelijkheid zijn vakmanschap verraadt. Met een trefzekere vanzelfsprekendheid toont hij zijn beheersing van het materiaal, met feilloze precisie zet hij het beeld dat hij had op het doek. Wat mij direct bij een werk trof was dat het, telkens als ik keek, leek asof er iets veranderd was. Later zag ik dat bij meer van zijn werk, ik deed dan of ik doorliep maar keek vervolgens vlug weer achterom om de beweging te betrappen. Te laat natuurlijk, maar ik weet zeker dat er iets veranderd was en dat is en blijft een fascinerende ervaring.

De gemiddelde amateur vindt het prettig wanneer zijn of haar indruk wordt bevestigd door een expert, om die vervolgens te citeren, en ik ben daarop geen uitzondering. Daarom was ik blij verrast een artikel te lezen van de kunsthistorica Drs. L. Schreuder, naar aanleiding van een andere tentoonstelling van Vrijsen, waarin zij een soortgelijke ervaring beschrijft:

'De inhoud van het werk boeide mij mateloos, de humor, het cynisme, het idealisme, maar om dat in die sombere verpakking in mijn huis op te hangen, daar was ik niet aan toe. Daar kon hij wel om lachen. Vrij kort daarna heb ik mijn eerste werkje van hem gekocht, in Venlo. Een laddertje, tenminste, zo noem ik het. En vanaf dat moment was ik verkocht. Ik leerde zijn handschrift lezen, onderging de kracht ervan. Elke keer als ik keek zag ik iets nieuws. Voor mij is dat een essentiële kwaliteit om tot aankoop over te gaan. Als een werk geen ruimte overlaat in het kijken, als alles tot in de puntjes perfect is, dan ben ik snel klaar.'

Het lijkt wel of Jeroen Vrijsen slechts de impressie schildert die hij van zijn omgeving overhoudt wanneer hij vluchtig om zich heen kijkt. Het lijkt alsof hij hij meer geboeid is in wat zo'n vluchtige blik in staat is bij hem in te prenten, dan wat er werkelijk gebeurt. Dat levert een fascinerende nieuwe werkelijkheid op die voor elke toeschouwer verschillend kan zijn. Mevrouw Schreuder verwijst daar ook naar wanneer ze schrijft over haar eerste aankoop van een werk van Vrijsen: "Een laddertje, tenminste, zo noem ik het". Vrijsen verwelkomt elke interpretatie waar de toeschouwer mee komt, het maakt hem niet uit. Wat hem betreft is het heel goed mogelijk dat de werkelijkheid ligt in wat de toeschouwer erin ziet, ook al had hijzelf een totaal ander idee toen hij zijn eigen impressie ervan op het doek zette.

Bij Vrijsen verstilt wel het beeld, maar hij weet de beweging erin te laten. Virtuoos vind ik dat. Een prachtig voorbeeld van de vluchtige beweging die Vrijsen in zijn werk weet te leggen is het schilderij met de vrij ontoegankelijke titel "A.o.a.s.c.PM". Ik laat de titel die Jeroen eraan gaf voor wat hij is: ik zie een restant van een diner, een schotel, een paar glazen wijn, de borden en couvers zijn al afgeruimd. Als ik dan weer doorloop kan ik het niet nalaten om vanuit mijn ooghoeken vlug weer te kijken en ik ben ervan overtuigd dat in dat korte moment iemand toch nog even een slok heeft genomen en het glas net even iets anders heet teruggezet. Weer die vluchtige verandering, een vluchtige beweging, het fascineert me en ik heb dat moment weer net gemist. Dames en heren, van harte welkom op deze tentoonstelling: 'Ethereal Dynamics'."